Nieustająca Pomoc,Wspomożycielka,ikona,obraz Maryi

 obraz Matki Bożej, Nieustająca Pomoc, obraz Wspomożycielki     Ikona Wspomożycielki,obraz Wspomożycielki,Wspomożenie wiernych

Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy

 Ikona wykonana na drewnie techniką własną, ręcznie zdobiona, złocona, lakierowana.

Dostępna w wymiarach: 9x12cm, 13x17cm, 18x23cm, 25x33cm.

 

Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy sięga początków chrześcijaństwa. Powstanie ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy niektórzy datują na IX wiek, a niektórzy ostrożniejsi na XIV-XV wiek. Przypuszczenia oparte na analizie artystycznej malowidła wskazują, że ikona mogła powstać w Bizancjum czy na górze Athos. Stamtąd trafiła na Kretę, gdzie oddawano cześć cudownemu wizerunkowi Matki Bożej. Podania głoszą, że ikona została wykradziona lub wykupiona z kościoła przez pewnego rzymskiego kupca, który wracając drogą morską do Rzymu został w cudowny sposób uratowany z burzy, co przypisywał opatrznościowej interwencji Matki Bożej z ikony. Na krótko przed śmiercią owy kupiec polecił przyjacielowi oddanie ikony do kościoła. Ten jednak nie wypełnił woli zmarłego, gdyż ikona spodobała się jego żonie. Po pewnym czasie sześcioletniej dziewczynce z rodziny przyśniła się Matka Boża z życzeniem by ikonę umieścić w kościele Augustianów pw. św. Mateusza Apostoła. Tu przez nastepne lata obraz był czczony przez lud rzymski. W wyniku najazdu Francuzów i zniszczeniu 30 kościołów ikonę umieszczono w świątyni św.Euzebiusz, później w kościele Santa Maria in Posterula. 

Na ziemiach polskich kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy wiąże się przede wszystkim z działalnością misyjną redemptorystów, którzy zorganizowali uroczyste obchody święta Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz regularne co miesięczne nabożenstwa. Pierwsza Nowenna Nieustanna na ziemiach polskich została odprawiona w 1951 roku w Gliwicach w kościele redemptorystów.

 

Modlitwa św. Bernarda

Pomnij o Najświętsza Panno Maryjo,

że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego,

kto twej pomocy przyzywa, Ciebie o przyczynę prosi.

Tą ufnością ożywiony, do Ciebie, o Panno nad pannami i Matko biegnę,

do Ciebie przychodzę, przed Tobą jako grzesznik płaczący staję.

O Matko Słowa, racz nie gardzić słowami moimi,

ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj. Amen